Η νόσος Alzheimer είναι η συχνότερη αιτία άνοιας παγκοσμίως. Πρόκειται για νευροεκφυλιστική νόσο· αυτό σημαίνει ότι, για λόγους που δεν έχουμε κατανοήσει ακόμη πλήρως, σε κάποιους ανθρώπους συγκεκριμένες πρωτεΐνες με παθολογική δομή συγκεντρώνονται μέσα και έξω από τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου τους. Αυτό έχει ως συνέπεια τη δυσλειτουργία και τελικά το θάνατο αυτών των κυττάρων, με επακόλουθο την απώλεια της λειτουργίας τους… Οι πρωτεΐνες αυτές είναι το β-αμυλοειδές και η πρωτεΐνη τ (ταυ) και είναι οι κύριοι στόχοι των θεραπειών που βρίσκονται σήμερα σε φάση ανάπτυξης.

Τη νόσο Alzheimer πρωτοπεριέγραψε στις αρχές του εικοστού αιώνα ένας Βαυαρός νευρολόγος/ψυχίατρος, ο Alois Alzheimer, ο οποίος εργαζόταν σε ένα άσυλο για ψυχικά ασθενείς στη Φρανκφούρτη. Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή οι ιατρικές ειδικότητες δεν είχαν διαχωριστεί πλήρως και αρκετές νόσοι που σήμερα θεωρούμε νευρολογικές, δηλαδή αποτέλεσμα συγκεκριμένης βλάβης στον εγκέφαλο, τότε θεωρούνταν ψυχικές. Ο Alzheimer όμως, μελέτησε διεξοδικά κάποιους ασθενείς που μετά τη μέση ηλικία παρουσίαζαν προοδευτικά νοητική έκπτωση. Η πρώτη ασθενής του ήταν μια γυναίκα 51 ετών, ονόματι Αυγούστα, με απώλεια μνήμης, δυσκολία κατανόησης, αποπροσανατολισμό, ψευδαισθήσεις, μελαγχολία, παρανοϊκή και απρόβλεπτη συμπεριφορά. Όταν η Αυγούστα πέθανε μετά από τεσσεράμισι χρόνια στο άσυλο, ο Alzheimer μελέτησε τον εγκέφαλό της και ανακάλυψε τις χαρακτηριστικές βλάβες της νόσου που έκτοτε φέρει το όνομά του.

Στις επόμενες ενότητες θα μιλήσουμε για τα στάδια της νόσου, τα συμπτώματα και την εξέλιξή τους, τον τρόπο που γίνεται η διάγνωση και τις θεραπευτικές δυνατότητες που υπάρχουν. Το κυριότερο όμως, θα δούμε πότε πρέπει κάποιος με ύποπτα συμπτώματα να απευθυνθεί στον ειδικό. Επιλέξτε το θέμα που σας ενδιαφέρει: